Iedereen kent ze wel:
De gestreste zelfstandige van op de hoek waarvan alleen zijn klanten weten hoe die er uit ziet...
De starter die tot de vroege uurtjes bezig is met administratie en bedenken hoe deze maand de rekeningen betaald gaan worden en of er niets vergeten werd.
Ideale toekomst voor jou?
Leren van andersmans fouten en jezelf deze kostbare tijd, energie en moeite besparen.
Daarom deel ik vandaag in dit artikel 7 domme fouten van slimme starters & zzp'ers...
More...
1. Jouw tijd per uur verhuren
Zeg nu zelf… Op zich klinkt het aantrekkelijk: voor ieder uur dat je doet, vergoed worden. Eindelijk geen offertes meer te maken. Je kan zó onder de prijs van de concurrentie duiken en dus die klant binnenrijven. Gedaan met onbetaalde uren wanneer bij de uitvoering blijkt dat het veel meer werk was dan eigenlijk voorzien.
Vooral het ultieme voordeel klinkt je als muziek in de oren: perfecte controle over de grootte van je inkomen. Want hoe meer uren je werkt, hoe meer inkomen. Gewoon een kwestie van iedere maand of zo een factuur te sturen en het kan beginnen binnenlopen.
Newsflash: aan ieder sprookje zit een duistere kant… En die is voor deze in ieder geval niet min. Voor zover ik weet zijn er nog altijd maar maximum 24 uren in een dag, en kan je die niet verhogen. Wat als je ambitie hebt om meer inkomen te krijgen maar niet meer uren kan werken? Je uurprijs verhogen kan eventjes… tot die klant een andere ZZP’er of freelancer vond die onder jouw prijs kan gaan voor ongeveer dezelfde kwaliteit. Tot zover dus dat voordeel…
Vergeet ook niet dat je iedere dag 100% “billable” bent (dat je al jouw uren kan doorrekenen). En hoe zit het met jouw ambitie om een echt probleem uit de wereld te helpen? In uurtje factuurtje verhalen moet je exact doen wat ze van je vragen. Als jij het niet doet, doet een ander het wel. En ondertussen ben je best gewoon geraakt aan die hogere levensstandaard.
Bovendien krijg je niets extra betaald voor je extra waarde. Hoe beter jij je best doet (vast in een poging om die uurprijs te verhogen of te tonen dat jij echt wel iets extra meebrengt), hoe minder je eigenlijk per uur gaat verdienen. Vakantievreugde is ook heel snel een emotie met 2 kanten. Eindelijk tijd om bij te komen. Alleen komt er nu geen geld binnen omdat je er ook geen uren in stopt.
Vrijheid, iemand?
2. Doen waar vraag naar is
Zodra je begint te zoeken naar je eerste job, krijg je meteen de allereerste verkeerde raad. Kies een job waar vraag naar is. Vreemd genoeg is het ook vaak de eerste raad die zogenaamde “experten” je geven wanneer je zorgelijk kijkt over wat je nu precies gaat “verkopen” in je bedrijf. Kies een product of een dienst waar een grote markt voor is. Klinkt logisch, realistisch. Zonder teveel moeite kan je een prima prognose maken van de verkopen. Inkomen is dan quasi verzekerd.
Heb je jezelf al eens afgevraagd of je graag verkoopt? Als het antwoord “JA” is, go ahead! Prima oplossing, gaat je helemaal bevallen. Maar als je ook nog maar een heel klein beetje lijkt op de meeste gepassioneerde ambitieuze ondernemer (in spe) waar ik helemaal vrolijk van word, dan is dat antwoord een absolute “NEE”. En dan wil je iets anders overwegen.
Je bent namelijk niet de enige die door heeft dat er hier geld te verdienen valt, zonder al teveel inspanningen. Concurrentie is in die markten meestal niet van de poes. Die andere ondernemers kennen hun product minstens even goed dan jij. Lever je kwaliteit? Geef je links en rechts korting? Zorg je voor een oplossing op maat van jouw klant? Denk je mee met de klant? Jammer, jouw concurrenten ook. Welkom concurrentiestrijd. Zullen we even testen wie er het hardst kan schreeuwen?
Word je er trouwens wel vrolijk van, dit te verkopen? Kan je er al jouw passie die je in de eerste plaats zo ver heeft gekregen om (te overwegen) zelfstandige te worden in kwijt? Kan je nu écht dat verschil maken waar je altijd naar streeft? Los je nu écht die problemen van je klanten op? Steeds moeilijker om jezelf op te laden om naar je werk te gaan? Word je wel eens misselijk wanneer je jezelf je sales talk hoort afsteken en ziet dat die klant daar helemaal niet warm van wordt? Klaar met al die afwijzingen?
Opgelet... een burn-out start vaak op dit punt...
3. Lage prijzen vragen
Strategie nummer 2 die je aangereikt krijgt door diezelfde “experten”. Of die je zelf kopieert, want hey, iedereen doet het . Lage prijzen trekken zeker en vast mensen aan. Want wie is er nu niet op zoek naar dat koopje van de week? Waarom zou je de prijs betalen van een Porsche als je diezelfde bolide kan krijgen aan de prijs van een Citroën C3?
Die klanten zullen het vast ook wel snel gaan vertellen aan vrienden en kennissen… Ideaal! Want we willen gewoon volume! Hoe meer klanten, hoe sneller die omzet omhoog gaat. Hoe sneller je op verlof kan gaan om uit te puffen van al dat harde werk (oeps, vergeet niet dat je niet betaald wordt he).
Op zich kan je gerust heel even je prijzen wat lager zetten in het begin. Alleen wil je dat niet lang doen. Heb je al eens opgelet wat voor mensen je tegenkomt in de verschillende supermarkten? Heel verschillend publiek. Helemaal niets mis mee: wij shoppen in letterlijk alle supermarkten, de Belgische én Nederlandse, hoger prijssegment, lager prijssegment. Wees je er gewoon bewust van dat prijs heel sterk is om je doelpubliek mee bij te sturen.
Door alleen maar op die prijs te sturen en jouw prijzen steeds lager te stellen (want met 1 keer geraak je er echt niet), zit je binnen de kortste keren met klanten die jouw expertise niet meer op prijs stellen. Ze gaan ook steeds meer verwachten voor een nog lagere prijs. Op tijd betalen? Doen we niet aan mee. Want hadden ze dat geld, dan hadden ze nog wel iets extra genomen…
Als je het dan toch aandurft om je prijs te verhogen of een keertje niets eraf te doen of extra te geven, zijn ze vaak ook nog kwaad, vertellen ze aan iedereen die ze kennen wat voor een oplichter je bent en dat ze zeker nooit met jou in zee mogen gaan.
Dus geef je wel nog iets extra. Want je wil ze niet kwijt, juist? Voor je het weet, geef je training aan 15 EUR per uur. En krijg je op je donder dat je 10 EUR aanrekent omdat de factuur voor de zoveelste keer op rij meer dan 3 weken te laat betaald wordt.
Op naar de volgende slechte ontevreden klant!
4. Je bedrijf lijden
Ja hoor, geen schrijffout: lijden met stipte ij. Zolang de facturen betaald kunnen worden, zitten we goed. De rest is bijzaak. Toch? Waarom moet je weten wat je de komende tijd gaat doen als je nu al weet dat gewoon hetzelfde is al nu: hard werken en uren maken voor klanten. Aan de rest kan je niet veel veranderen (belastingen betalen, prijzen bij leveranciers, boekhouding, financiering krijgen, … Lang leve het noodzakelijk kwaad!
Laat me raden… niet altijd super tevreden met wat je bij die leverancier koopt? Of strookt het altijd 100% met wat jij in je achterhoofd had? Veel energie in moeten steken om toch te geraken wat je in je hoofd had? Hoe duidelijk heb je bij de start gesteld wat er nodig was? Alles netjes op papier? Schrik dat het zo veel te duur wordt? Bereken dan maar eens alle tijd die je daar in hebt gestoken, en hoeveel geld je had kunnen verdienen door met jouw klanten bezig te zijn…
Financiering… Nog zo’n heikel punt … Heb je zelf gekozen hoe jouw pakket er uit ziet? Of ben je moeten akkoord gaan met een hogere rentevoet en korte termijn? Past het bij jou en de realiteit van jouw bedrijf? Je ging vast akkoord omdat dat het enige was wat je kon krijgen… Op zich niet zo erg als je echt alle andere scenario’s hebt bekeken en onderzocht…
En dan nog die verdomde boekhouding… Neen, je hoort me niet zeggen dat je die zelf moet doen. Integendeel! De vraag is alleen wie er de beslissingen neemt: jij of de boekhouder. Ken jij je cijfers van het afgelopen kwartaal? Of is het voor jou even goed een verrassing hoeveel winst je gemaakt tot wanneer die balans wordt neergelegd of de jaarafsluiting verwerkt is? Dus die boekhouder, die jou misschien wel een beetje kent maar vooral heel veel van cijfers afweet, beslist hoe jouw resultaat er voor staat? Hoe alles wordt verwerkt? Wat als die dan een beslissing neemt waar jij zelf eigenlijk niet achter kan staan, en je 3 jaar later daarvoor van de belastingen een penalisatie van meer dan 40.000 EUR krijgt? Beetje zuur, niet? Neen, het ligt niet aan die boekhouder. Wel aan jezelf: je hebt bewust gekozen de beslissing niet bewust te nemen. Met alle gevolgen van dien.
Het hoeft niet eens zo extreem te zijn… vraag je maar eens af wie er beslist hoeveel loon je gaat hebben dit jaar of deze maand… Zou het kunnen dat het de boekhouder is? Was dit nu niet 1 van de fundamentele dingen van zelfstandige worden: zelf kiezen hoeveel je verdient???
Wie zat er nu weer aan het stuur?
5. Advies van anderen volgen
Als ondernemer heb je trouwens op 1 2 3 een extra aantrekkingskracht. Plots is iedereen in jouw omgeving “expert” en zullen ze jou wel even wat advies geven over hoe je de dingen moet aanpakken. Het enige wat ze vragen – zonder het luidop te zeggen – is dat je het ter harte neemt en doet wat ze zeggen. Op straffe van excommunicatie. Het wordt al helemaal een feest voor die experts wanneer jouw bedrijf niet helemaal loopt zoals je zelf wil. Net of ze er een radar voor hebben: tijd om advies te gaan bombarderen…
Toeval of niet: ze hebben ooit wel iets vergelijkbaar meegemaakt. Dat was uiteraard nog erger dan bij jou. Het maakt hen ideaal geplaatst om je even hun geheim mee te geven. Want in jouw plaats zouden ze even dit doen…. Want ja, zij weten het best natuurlijk, nu ze zelf nog op dezelfde plek zitten als toen…
Het gevaar op dit moment is dat je best kwetsbaar bent. Neen, niet weerloos, wel vatbaar voor externe invloeden. Ondernemen blijft uitdagend. Het is echt een topsport: iedere seconde biedt er zich een beslissing aan die genomen moet worden. Zeker in het begin of wanneer de financiën wat nauw zijn, is het heel aantrekkelijk om dat gratis, vrijwillig aangeboden advies te volgen.
Bedenk jezelf alleen even dit: waarom is dit advies gratis en hoeveel gaat het me kosten als ik het volg? Als het zo’n geweldig advies is, verwacht je best wel een kostprijs, niet? En ja, bij een professional begeleiding nemen is een investering. Maar wel een waar je het volledige kostenplaatje van kent. Wanneer je bijvoorbeeld na gratis advies 2 jaar na datum 43.000 EUR extra moet betalen aan de belastingen, is de vraag nog maar of dat advies zo heel gratis was…
Gratis is goedkoop zeg je?
6. Jezelf reduceren tot vakidioot
Heel veel mensen wachten lang met ondernemen omdat ze nog eerst wat cursussen moeten gaan volgen, ervaring op doen, en zo verder…
Er is eigenlijk maar 1 vereiste, zo hoor ik vaak. Zolang je expert bent in je vak ben je goed bezig.
Je bent vooral de kennisdrager die anderen die kennis gaat aanbrengen.
Dat is toch wat je klanten van jou verwachten? Al je geld dat je verdient, gaat dan ook 1 op 1 naar vakopleidingen die je nog meer expert maken in iets waar jouw klanten om vragen (of niet vragen natuurlijk). Je kent als geen ander de kneepjes van jouw vak en dan nog ben je er niet zeker van of je dat wel mag stellen. Er is toch altijd wel ruimte voor verbetering, niet?
Ooit al eens iets gekocht van iemand die alleen oog heeft voor zijn product? Die je geen seconde aankijkt? Die niet eens vraagt wat jij nodig hebt? Die heel sec een aantal heel erg detailvragen stelt om je daarna te overdonderen met producten of kennis en daarin zijn scenario helemaal perfect tegen jou afdramt? Enkel een robot zou het nog beter kunnen. Zou jij zelf je geld investeren op zo’n plaats? No offense voor de mensen die zo tewerk gaan: iedereen is zoals hij/zij is. De vraag is alleen of jouw klanten bij zo iemand zouden gaan kopen.
En hoe zit het met jou, als ondernemer? Word jij daar vrolijk van? Had jij dan geen grootsere plannen? Een specifiek probleem uit de wereld te helpen waar klanten speciaal voor tot bij jou komen? Zouden zij niet kunnen baten van jouw inbreng en jouw eigen aanpak? Dat jij gewoon jezelf in jouw business leg?
Jouw persoonlijkheid is dan toch niet relevant in je business?
7. Realist tot in de kist
Mocht je het nog niet weten… Voor dromen is er GEEN plaats in de ondernemerswereld. Het is al gek genoeg dat je verwacht dat je winst gaat maken, laat staan dat je die bepaalde omzet kan halen op die tijd of zelfs naar financiële onafhankelijkheid kan gaan. Het levert je alleen maar extra frustratie en gedoe op als je je dromen dan niet haalt. Doe maar niet te gek, kies voor haalbare doelen, dan loopt het wel los. Nuchter met de 2 voeten op de grond bereik je het meest. Toch?
Waar blijf je dan met al jouw ambitie en dromen die je die stap hebben doen zetten van zekerheid naar ondernemer? Al jouw idealen die je toonden dat er veel meer in je leven zit dan middelmatigheid bereiken net als iedereen anders? Hoe helpt het jouw passie, jouw vuur, als je niet mag dromen en ambitieus zijn?
Of berg je dat nu allemaal op, nu je in de realiteit van het ondernemerschap zit? Vind je het een goeie deal om deze keer zónder de veiligheid van het statuut van werknemer die middelmatigheid te bereiken?
Dromen als werknemer is ok, als ondernemer niet?!?
Om heel eerlijk te zijn, heb ik deze 7 fouten tot in de details uitgetest met spectaculaire resultaten: bijna faillissement, fysiek platgaan door te veel te werken x 3, grote problemen met mijn kinderen op school en een nipt vermeden echtscheiding. De voorbeelden die hier gegeven worden zijn echt uit het leven gegrepen.
Op zich een prima leerschool 
Al had ik het graag op een wat minder pijnlijke manier geleerd. Vandaag onderneem ik vanuit mezelf, veel vrolijker en vrijer, juist door die fouten niet meer te maken. Eindelijk groeit mijn bedrijf op een gestructureerde manier naar rust, controle en 100% zekerheid.
Wil je graag leren hoe dat kan, zonder de worst case scenario’s te benaderen? Schrijf je dan in voor mijn training hieronder.